Tegenwoordig is het heel gebruikelijk om in je sollicitatiebrief of CV iets te zeggen over wie je bent of wat je wilt bereiken. De lezer krijgt daarmee een indruk van wat voor vlees er in de kuip zit.
Ik heb het soms wat moeilijk met die teksten. Vaak kunnen ze beter.
Dat komt ten eerste doordat de vorm van schrijven inderdaad nogal ‘dit-ben-ik’ achtig is. En de ik dan in de beste vorm. Dus initiatiefrijk, sportief, analytisch; dat soort termen. Vergelijk eens twee mensen die dit over zichzelf zeggen, en je merkt gelijk dat er hele stevige persoonlijke verschillen onder dezelfde termen kunnen vallen. En daarmee worden ze nietszeggend. Beter is om teksten over jezelf te formuleren die uniek zijn, en die je niet zomaar op ’n ander kunt plakken. Dat geldt voor wie je bent en voor wat je wilt. Bij dat laatste is het dan ook nog verstandig rekening te houden met de taal van de ontvanger van je tekst.
De echtheid, puurheid en persoonlijkheid moeten ervanaf spatten.
De beste methode om te achterhalen of wat je schrijft klopt, kreeg ik onlangs van een van onze loopbaancoaches aangereikt. Als je je eigen verhaal vertelt, wie je bent en wat je wilt, moeten mensen het kunnen voelen. De echtheid, puurheid en persoonlijkheid moeten ervanaf spatten. Geloven mensen je als je vertelt wat je over jezelf geschreven hebt, over wie je bent en wat je wilt bereiken? Probeer het maar eens in je omgeving. Mensen om je heen herkennen direct wat waar is en wat mooipraterij is. En het belangrijkste: ze zien het in je ogen. Wat echt waar is, wat van binnenuit komt, waar je echt voor gaat, daarvan gaan je ogen glimmen.
Hans van Westen
